در واقع چای پاکستانی مانند چای سفید، چای سبز نیز از برگ‌هایی ساخته می‌شود که فقط کمی فرآوری شده‌اند.
برگ‌های چای سبز اکسیده نمی‌شوند، اما فرآیند تولید کمی طولانی‌تر از چای سفید را پشت سر می‌گذارند.
برگ های چای سبز با دست برداشت می شوند و بلافاصله به یک مرکز تولید در محل منتقل می شوند.
در اینجا، برگ های چای روی حصیرهای پارچه ای یا بامبوی بزرگ پهن می شوند و در آنجا پژمرده می شوند. این مرحله از فرآیند تولید به کاهش رطوبت برگ های چای کمک می کند.
هنگامی که برگ ها سست شدند، برای جلوگیری از اکسید شدن، آنها را با حرارت منفجر می کنند، به طور کلی، برگ های چای سبز یا در تابه پخته می شوند یا در طول فرآیند خشک شدن بخارپز می شوند.
همانطور که برگ های چای در حال خشک شدن هستند، استادان چای شروع به شکل دادن به برگ های چای می کنند، شکل های محبوب برگ چای سبز شامل مروارید، دوک، توپ و کیک بسته به نوع آن است.
چای سبز بیشتر در چین و ژاپن تولید می شود، چای سبز هر دوی این کشورها به دلیل تفاوت در تولید متمایز است.
اکثر چای های سبز چینی با استفاده از روش پخت تابه یا سایر روش های برشته خشک می شوند. در نتیجه، چای سبز چینی طعم نان تستی دارد که خاکی است.
از طرف دیگر، چای سبز ژاپنی معمولاً با بخار آب خشک می شود. این باعث ایجاد چای سبز می شود که طعم علف و گیاهی دارند. چای سبز ژاپنی طعم ملایم تر و شیرین تری نسبت به چای سبز چینی دارد.
انواع محبوب چای سبز ژاپنی عبارتند از sencha، matcha و genmaicha چای سبز سنچا در دسترس ترین چای سبز ژاپنی است. این شیرینی ملایم است و معمولاً در دوک های ظریف فروخته می شود.
چای ماچا یک چای آسیاب شده است که به صورت پودر خوب به فروش می رسد، معمولاً در لاته و به عنوان یک افزودنی غذای آشپزی دم می شود.
چای Genmaicha ترکیبی از برگ های چای سبز است که با هسته های برنج خرد شده مخلوط شده است.
این یک چای مقرون به صرفه است که طعم آن شبیه به چای سبز چینی است، زیرا نت های برشته آن است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.